Hamskifte

I samband med diktet “I am” i førre post, sÃ¥ tenkte eg eg skulle fortelja litt om kor gøy det har vore Ã¥ bruka ein del av mine surt oppsparte pengar dei siste mÃ¥nadane. For det har det faktisk vore — ikkje fordi eg ikkje greier Ã¥ halda pÃ¥ pengar, men fordi eg har fÃ¥tt sÃ¥ mykje att for dei.

Det er nemleg ein butikk her i byen som har eit slags avslutningssalg. Dei byrja i sommar med det, og skal halda fram til jul. Eller, i alle fall til jul, var det siste eg høyrde. Dette er jo eigentleg ganske lenge for eit salg — godbitane pleier jo Ã¥ forsvinna raskt, og sÃ¥ sit ein igjen med massevis av ukurante storleikar, som XS og S… Det er ikkje akkurat slik her — her kjem det nye klede inn heile tida, og sÃ¥ vert dei lagt ut for salg meir eller mindre med ein gong. DÃ¥ er det gøy!

Det kan sikkert nemnast ein del om kor stor avanse ein vanlegvis tek pÃ¥ kleda for at slikt skal gÃ¥ an Ã¥ gjera i sÃ¥ lang tid, men for min del er det mest interessante no at det er mulig Ã¥ fÃ¥ tak i fleire komplette antrekk for nokre fÃ¥ hundrelappar. Og det har eg fÃ¥tt — mange flotte antrekk, og full valuta for pengane. Men sÃ¥ er eg innom ein gong eller meir i veka òg dÃ¥, og ser om det er nye prisar eller nye plagg som freistar. Av og til er det det, andre gongar ikkje.

SÃ¥ klart, sjølv om det er billig, sÃ¥ kan eg ikkje kjøpa alt eg kunne tenka meg heller. Diverre. Men likevel har det blitt ein god del pÃ¥ meg der — og meir vil det nok bli. Det er ei stund til jul 😉