Author: Monica

Når møkki på marki eg spreier

Olkabilamo - omslaget til singelen av Salhuskvintetten

Ei soge om ein målstrid. Men, sjølv om målstrid kan vera aldri så spanande, så vil eg innleiia med noko heilt anna, nemleg ei vitjing på Clas Ohlson. Dei har nemleg hatt eit tilbod gåande ei stund no, på ein litt moderne platespelar. Ein som kan spela gode, gamle LP-plater i vinyl. Kan spela CD òg, og har radio, men det som var interessant med dette anlegget er at det kan ta opp til minnekort eller USB minnepinne og konvertere til MP3 frå CD eller vinyl.

Det er det siste som var av interesse for meg, det å kunne ta opp frå vinyl utan å fikla med leidningar og styr frå anlegg til PC, slik som eg måtte gjera med det gamle anlegget mitt. At drivreima til den platespelaren må skiftast for å greia å snurra platetallerkenen rundt har nok òg hatt litt å seia… Denne moderne platespelaren har dei hatt på Clas Ohlson ei stund no, men det som har halde meg tilbake frå å kjøpa er at eg ante jo ingenting om kvaliteten. Inkludert kvaliteten på mp3-filene som ville vera resultatet av opptak – ville dei vera sampla med 128 kbps, eller? No fredag tok eg sjansen, sidan ein minnepinne på 1GB følgjer med på kjøpet ved det noverande tilbodet.

Erfaringar? Lyden frå dei medfølgjande høgttalarane er ikkje noko særleg å skryta over, men eg kopla spelaren til anlegget mitt eg, og lyden vart fin. Opptakskvaliteten? Den kan eg variere, frå 32 til 256 kbps. Alt i alt skal eg ikkje klaga.

Så nærmar me oss målstriden her. For å testa nemnde opptakskvalitet så måtte eg jo ta opp noko. Eg fann fram nokre gamle vinyl 45-singlar, som har tilhøyrd opphavet. (Er vel for så vidt deira enno, men dei bryr seg ikkje.) Noko av det eg tok opp då, var eit par singlar av Salhuskvintetten. Songen om Pop Ola (Når møkki på marki eg spreier) er ei levande skildring av korleis populærmusikken er fordervande på språket – men nynorskfolket gir seg jo ikkje så lett… 😉

Singelen har hatt eit opphald litt for nær ein omn ein gong i tida, noko som ikkje akkurat har forbetra lyden i starten, men om de greier å oversjå det: Nyt musikken.

Om de har problem med å spela av musikken, eller vil høyra meir, gi frå dykk lyd i kommentarane.

Talentlaust?

Fredagskveldane så har eg kost meg litt med “Norske talenter” på TV2 eg. Inkludert no sist fredag. Eitt av innslaga som gjekk vidare, var den samiske rapgruppa Duolva Duottar – men ikkje heilt utan krangel og kontrovers. Thomas Giertsen likte nemleg ikkje det han høyrde. Det kunne jo for så vidt vore heilt greitt det, alle har jo ikkje sansen for rap, og alle er heller ikkje talentfulle – men grunnen til det negative her var altså at dei rappa på samisk, og det forstod ikkje herr Giertsen. Slikt blir det jo bråk av, men Giertsen synest dei to andre var hyklarar – dei hadde jo trykt på knappen sin dei òg, og avbrote framsyninga.

Han har jo eit poeng der. Kvifor avbryta rapparane, om dei hadde lyst å senda dei vidare?

Personleg så har eg ikkje så særleg mykje til overs for rap, vanlegvis, men denne gongen vart eg skuffa då alle tre kryssa lyste raudt på tavla. Eg hadde lyst å høyra dei rappa ferdig, eg. At dei rappa på samisk hadde slett ingenting å seia. Eller – ingenting negativt, i alle fall. Dei som har sett og høyrd gjennom musikkvideoane eg har her i bloggen, har nok høyrd japansk, koreansk, thailandsk og hebraisk, om eg ikkje hugsar feil. Sjølv fattar eg ikkje bæret av desse språka, men eg har no sansen for musikken og songen likevel. Personleg har eg enno fleire uforståelege tungemål i musikksamlinga mi – arabisk, urdu, ungarsk, tjekkisk, fransk og masse meir. Eg er kanskje litt sær sånn, men song på språk eg ikkje forstår er berre spanande det. Og éin ting er i alle fall sikkert: Talentet til alle dei artistane forsvinn ikkje sjølv om innhaldet i det dei syng om er noko eg ikkje får med meg. Så òg med dei samiske rapparane. Eg er glad dei vart sendt vidare.

Berre håpar eg får høyra dei ferdig neste gong.

Djengis khan

Dersom nokre måtte tru at eg har pikante opplysningar om Temudjin her, så må eg nok skuffa litt. Eg kom berre til å tenkja på han fordi eg har sansen for ein del av det japanske. Ingen direkte samanheng med denne mongolske fyrsten – khanen – men det var songen “Koi no dance site” med Morning Musume som fekk meg til å assosiere:

Rettnok oppfattar eg korkje “Temudjin” eller “djenghis khan” iteksten der (sjølv om det godt kan gå forbi meg) – innhaldet i songen er vel heller stikk motsett av kva han praktiserte – men om det ikkje ringer nokre bjeller, så kan me ta turen til Tyskland og Dschinghis khan:

Når det er sagt: Er det nokre som veit om noko mongolsk musikk på nettet? No byrja eg lura på korleis det høyrest ut…

Stay Up-komikar

Når ein stand-up-komikar er transe, då må det vel bli stay up-komikar? I alle fall når han er “dressed to kill”? Tittel er uansett ikkje noko problem for denne artisten – han er både profesjonell transvestitt, styrande transvestitt, og meir til. For de som kjenner litt til vedkommande, så veit de nok allereie kven eg tenkjer på. For alle andre: Gled dykk.

Her presenterer eg del 1 av 12 ein smakebit av showet “Dress to Kill” i San Fransisco i 1998, med Eddie Izzard. Sjølv har eg kunna kosa meg med DVD-en i lengre tid, og det er vel verd tida:

What’s up, doc?

For dei som har fått med seg litt Snurre Sprett, særleg i samspel med Elmer Midd, så er nok overskrifta eit kjent sitat. Skal me no få svaret på akkurat det spørsmålet?

Me kjenner jo til at Snurre ikkje er ukjend med å kle seg som dame, delvis for å sleppa unna forfølgjarar. Kanskje ein del har blitt litt misunnelege, og skulle likt å fått til eit like overbevisane resultat? Vel, med hjelp av Elmer så vil Snurre her gi ei rask innføring i koleis få ein perfekt figur:

Hmmm
Opne opp...
...og inn med padding.
Voila!

Enkelt?

Men dette er jo ikkje alt som skjer – fleire figurar har lyst til å bli med på moroa, så klart. Til dei som måtte ha lyst til å sjå meir, av fleire ulike mannlege figurar som damer (eller hokjønn) så har artisten som kallar seg Bathgate eit heilt galleri på flickr med teiknefilmfigurar i nye og spennande roller. Vel verd eit besøk for å få med seg teikningane.

Eingongsføljetongen

Eit fortvila rop om hjelp.

Vel – kanskje ikkje fortvila, men… Uansett, det eg så gjerne vil veta, er meir informasjon om Eingongsføljetongen, ein liten komiserie som gjekk på NRK i hine hårde dagar. Det vil seie, kort tid før fiaskoen “Herfra til Haglemoen” vart sendt på same kanal – hausten 1980. Eg meinar det var Monty Python-gjengen som stod bak denne, men eg kan ta feil her, men det var i svart/kvitt i alle fall. Hugsar berre éin episode: Ein person var fanga inne i eit gammalt (smuglar?)hus, og alle utgongar var sperra. Ingen måte å koma seg ut på, om det ikkje var nokre skjulte panel og fluktruter då. Han slo frustrert i veggen, og sjølvsagt opna det seg mange skulte panel, over alt i rommet. Så han greidde å flykta.

NRK gav serien namnet “Eingongsføljetongen” (trur faktisk dei skreiv det på nynorsk) men kva var det originale namnet? Var det Monty Python-gjengen som stod bak, og er det råd å få tak i serien? Det er jo ikkje så mykje eg hugsar, men eg hugsar eg likte serien, og eg må jo ha hatt ein god grunn til det? Sjølv om eg ikkje var så gammal då …

Så spørst det då, om det finst nokre som veit svara – og les dette…

Herrebukser

Når temaet her er herrebukser, så er det lett å tenkja seg til at det er snakk om mote. Enkelte vil kanskje meina at det ikkje er så store variasjonar i herremoten når det gjeld bukser, at det skulle rettferdiggjera ein eigen artikkel, men det er nok å dra litt raske slutningar. Her er det nemleg snakk om damemoten.

herrebukse.png

Biletet over er henta frå ein artikkel i elle.no om nytt på catwalken – herrebukser for damer. Eller, i dette tilfellet er det snakk om inspirasjon, sidan snittet er tilpassa kvinnekroppen. Det er jo ikkje eit eineståande tilfelle heller – frå bl.a. LaRedoute har eg tidlegare sett maskulin herremote med feminint snitt framstilt som ein positiv trend.

Og for all del, er det det kvinner vil gå i så gjerne for meg. Stilig kan det vera. Det einaste eg kom i tankar om er: Kva tid blir det like vanleg å sjå det omvendte skje?