Hamskifte

NÃ¥r ein ser ordet “ikkje” sÃ¥ tenkjer ein kanskje pÃ¥ at det er noko ein ikkje bør gjera – men eg gjer det likevel eg.

Det har seg nemleg slik at dette ordet har dukka opp ganske mange gongar i statistikken min, over ord som er brukte i søkemotorar for Ã¥ finna mine sider. Kun ordet “ikkje”, heilt for seg sjølv. Godt inne pÃ¥ topp 10-lista over populære søkeord. Akkurat kva dei er ute etter dei som søker etter dette veit eg ikkje, men eg vil no likevel gjera mitt til at dei finn noko om akkurat ordet “ikkje”:

ikkje, kan verta avstytt til kje. Nektingsadverb.

Ordet kan nyttast til å laga samansette ord med bindestrek, der meininga blir den motsette, som t.d. diskriminering, ikkje-diskriminering.

Til vanleg stÃ¥r nektingsadverbet ikkje mellom infinitivsmerket og infinitiven: Eg skal prøva Ã¥ ikkje vera sÃ¥ sein. Men det kan òg stÃ¥ føre infinitivsmerket: Eg skal prøva ikkje Ã¥ vera sÃ¥ sein. I slike tilfelle gjeld det Ã¥ ikkje vera tvitydig, som desse døma er: Det gjeld ikkje Ã¥ gÃ¥ raskaste vegen … Eg lovar ikkje Ã¥ søkja stillinga som leiar …

I at-setningar kan ikkje stÃ¥ anten føre eller etter det tidsbøyde verbet: Eg lovar at eg ikkje skal vera for sein … Eg lovar at eg skal ikkje vera for sein.

NÃ¥r det gjeld uttale, sÃ¥ skal ordet “ikkje” uttalast med ein kj-lyd. Det virkar logisk, men enkelte har problem med det, og blandar med sj-lyden. I min dialekt er ikkje dette eit problem, dÃ¥ kj-lyden her er meir som ch-lyden i det engelske ordet cheap. Han minnar òg mykje om tj-lyden i ordet tjukk. Eg veit enkelte vil rynka pÃ¥ nasa over dette, men me unngÃ¥r i alle fall problemet med at folk trur dei sel kjelen sin til djevelen for Ã¥ oppnÃ¥ gode resultat…