Eh – puppe, DER?

Når eg ser på statistikken min over ord som vert brukt for å finna meg, så er det mest populære ordet å søka etter på seks bokstavar, og skrivest “pupper.” Ein del gongar så står ordet “store” rett framfor. Vel — ingen skal koma her og klaga over at eg ikkje viser vilje til å koma dei søkjande i møte.

Brystvorte

Eg fann nemleg ein artikkel no nett, om ei 22 år gammal jente som utvikla ei ny fin brystvorte og litt brystvev, om enn på ein heller… uvanleg stad på kroppen. Kanskje midt i blinken for dei som har ein fetisj for føter, for det var under fotbladet denne kom.

Slike bryst kan i følgje artikkelen utvikla seg over alt på kroppen, og til og med gi melk. Det var ein ting som vart nemnd heilt på slutten av artikkelen, som eg synest kanskje er det mest interessante: Bryst kan visa seg å vera relativt enkelt å dyrka fram i ei skål…

Det kan kanskje utnyttast på fleire sett, både for dei som har måtta fjerna bryst grunna brystkreft og den slags, men kanskje òg for transepersonar? Det må vera perfekt å kunna få sine eigne, ekte bryst. Enten for første gong, eller tilbake. Lurar på om me vil høyra meir om akkurat det der framover.

Richard Wagner

Richard WagnerEg skal innrømma at klassisk musikk er ikkje det eg høyrer mest på, men eg har likevel ein god del eg set pris på. Ein av dei eg raskt fekk sansen for er Richard Wagner – det var liksom skikkeleg trykk i musikken hans. I alle fall samanlikna med mykje av det andre eg har av klassisk musikk.

Om mannen sjølv har eg ikkje visst så mykje. Ikkje at eg har vore særleg interessert i det, så det eg har sett har vore litt sånn standardinformasjon me finn om musikk, oppvekst og giftemål og sånt i diverse leksikon. Men av og til så dukkar det opp informasjon som ikkje er så vanleg å lesa, men som dreg ting vekk frå det tørre og kjedelege. For Wagner sin del til dømes det at han kun ville ha silke og sateng inntil huda, på grunn av sår hud. Eller – var det kun det?

I eit brev til eit firma med moteskaparar i Milano viste han stor kunnskap om detaljane i ein kjole han bestilte, tilsynelatande ei gåve til kona Cosina. Det same med klede han bestilte frå ei fransk syerske – men kona skreiv aldri noko om å ha motteke noko slikt, sjølv om ho elles var veldig ivrig etter å skriva dagbok. Tradisjonen med at kleda skal vera “ei gåve til dama/kona” er visst lang, den…

Men han skal ha vist seg offentleg i dameklede òg – om enn på ein litt spesiell måte? Ein anekdote fortel at han flykta frå kreditorar kledd som ei dame … Han skal òg ha hatt på seg ei damejakke ved eit anna tidspunkt.

Eg får eit litt anna syn på mannen når eg les slikt. Både han og historie elles blir litt meir interessant – finst det fleire kjente transar i historien, kanskje? 🙂

Det som smertar mest

Mannen kom i ein samtale med ei transseksuell, og ho fortalte om korleis den kjønnskorrigerande operasjonen hadde vore.
“Men er det ikkje vondt då, å ha mista … utstyret?” spurde mannen.
“Neida. Eg kjenner det mest i lommeboka.” svara dama.

Ein gammal vits, fortalt på ulike vis mange stadar. Men vits eller ei – dersom du er i situasjonen og har bil, så pass på forsikringa