Av og til er det godt å skifta ham
Til å gå med den førre posten min, så vil eg her presentere eit meisterverk av den berømte filmskaparen Ed Wood. I filmen “Glen or Glenda” frå 1953 presenterer han oss for det kompliserte temaet “kjønn” – her ved hjelp av to historiar, om ein transvestitt som må fortelja forloveden sin om trongen til å kle seg i dameklede, og om ei transseksuell som vil skifte kjønn vha operasjon.
Ein gripande og god film du berre må få med deg. Eller kanskje ikkje. Uansett, her er filmen:
Tilbake i januar skreiv eg eit innlegg om melodiar der trans* er eit tema på eit vis. Etter eg tidlegare denne månaden skreiv ein liten notis om transgender filmar, så har tanken svirra litt rundt: Kva filmar der transing i ei eller anna form spelar ei rolle har eg sett? Og har planar om å sjå? Litt har det kanskje blitt? Eg vil prøva å rekna opp her, og sjå kva eg kjem på.
Eg byrjar med dei eg har sett, i inga bestemt rekkefølgje:
Oisann – det vart visst litt fleire enn eg trudde det, då eg starta å rekna opp. Rettnok måtte eg grava djupt for å få fram frå minnet ein del av desse, og ikkje alle har like mykje transeelement i seg, men men.
Så er det ein del fleire filmar då, som eg har bestemt meg for eg skal sjå. Kanskje mest fordi eg allereie har DVDane…
Det er det eg veit eg skal sjå, men det finst sikkert mange fleire eg burde få med meg. Kjenner de til nokre, så er det eit kommentarfelt under her… 😉
Til å gå med førre innlegget om åbli sminka, kva er meir naturleg enn å la musikkvideoen denne helga vera R.E.M. med “Crush With An Eyeliner”?
Nyt musikken, sjølv om de måtte ha visse problem med eyelineren. 😉
Vel — i dette tilfellet er det kun Steven Page frå Barenaked Ladies som opptrer med songen deira, men vakker song er det. Om enn litt trist.
Det er kanskje ein del som hyggar seg med filmar no i påsken. Me har jo gjerne meir tid til det no om dagane, men korleis er det om me vil kosa oss med “transefilmar” — finst det noko særleg av det? På transetreffet vart det i går etterlyst slike filmar, så kva alternativ er tilgjengelege for dei som vil kosa seg med slikt?
Dersom me tenkjer på filmar som “Tootsie” og “Some like it hot” i denne kategorien, så er det i alle fall ein del. Eg kom for eit par år sidan (eller så) over ein oversikt som har blitt laga — og det er faktisk ein god del. Sikkert ikkje like lett å få tak i alt her i landet, men likevel, det er ein del å kosa seg med. 😉
Musikkvideoen denne helga, av eit band som vart oppløyst etter å ha gitt ut første albumet. Eg leita lenge etter denne etter først å ha høyrt ein del av songen i musikkvideoen her, og fekk tak i det eg ville til slutt.
Personleg likar eg det bra. Håpar de set pris på musikken og videoen, de òg.
Tidlegare skreiv eg ein liten notis om Danmark sitt bidrag til MGP, og at det er ein drag-artist som framfører den. No ser eg at Ukraina sitt bidrag òg er klart – og i følgje VGTV så er det nokre som ikkje set særleg stor pris på artisten som framfører det. Artisten Verka Serdyuchka er nemleg transvestitt. I alle fall er det det eg har lest før òg, men sjølv seier han det er snakk om eit scene show, så då må han kanskje plasserast i drag queen-kategorien, han òg?
Uansett, her er Ukraina sitt bidrag: Dancing.
Eg lurte litt på kva musikkvideo eg skulle ha denne helga, men med tanke på innhaldet i posten “Akseptabelt?” og kommentarane så langt, så passar det kanskje med “I’m what I am” med Kelly van der Veer?
Så får me håpa me alle får vera den me er.
Det er ein del år sidan eg høyrde ein melodi på radioen, der refrenget berre fekk meg til å stoppa opp og høyra etter: Jenter som ville vera gutar, ville ha gutane sine til å vera jenter og ein heil masse genderbending. Kva melodien heitte og kven som song, det fekk eg ikkje veta då, men etter å ha skrive refrenget (ikkje heilt korrekt) på Usenet fekk eg veta det.
Her er dei: Blur, med “Girls & Boys”
Eg skal innrømma at klassisk musikk er ikkje det eg høyrer mest på, men eg har likevel ein god del eg set pris på. Ein av dei eg raskt fekk sansen for er Richard Wagner – det var liksom skikkeleg trykk i musikken hans. I alle fall samanlikna med mykje av det andre eg har av klassisk musikk.
Om mannen sjølv har eg ikkje visst så mykje. Ikkje at eg har vore særleg interessert i det, så det eg har sett har vore litt sånn standardinformasjon me finn om musikk, oppvekst og giftemål og sånt i diverse leksikon. Men av og til så dukkar det opp informasjon som ikkje er så vanleg å lesa, men som dreg ting vekk frå det tørre og kjedelege. For Wagner sin del til dømes det at han kun ville ha silke og sateng inntil huda, på grunn av sår hud. Eller – var det kun det?
I eit brev til eit firma med moteskaparar i Milano viste han stor kunnskap om detaljane i ein kjole han bestilte, tilsynelatande ei gåve til kona Cosina. Det same med klede han bestilte frå ei fransk syerske – men kona skreiv aldri noko om å ha motteke noko slikt, sjølv om ho elles var veldig ivrig etter å skriva dagbok. Tradisjonen med at kleda skal vera “ei gåve til dama/kona” er visst lang, den…
Men han skal ha vist seg offentleg i dameklede òg – om enn på ein litt spesiell måte? Ein anekdote fortel at han flykta frå kreditorar kledd som ei dame … Han skal òg ha hatt på seg ei damejakke ved eit anna tidspunkt.
Eg får eit litt anna syn på mannen når eg les slikt. Både han og historie elles blir litt meir interessant – finst det fleire kjente transar i historien, kanskje? 🙂