Milliways: The Restaurant at the End of the Universe

Eg fekk nokre gode minner då eg såg kva som dukka opp i RSS-lesaren min i dag frå waxy.org: Nytt (eller gammalt) om Infocom. Andy Baio har fått tak i arkivet til Infocom, med bl.a. dokument og kjeldekode til alle spela dei laga, utgitte og ikkje utgitte, og det er det sistnemnde som var spennande her. Nemleg den planlagde oppfølgjaren til “Hitchhiker’s Guide to the Galaxy” – “Milliways: The Restaurant at the End of the Universe”.

Ikkje berre var det interessant å lesa dokumenta og konversasjonar som foregjekk i firmaet under planleggjinga og diverse problem som oppstod (t.d. at Douglas Adams i kjent stil mista interessa og heldt på med andre ting, òg…) men blant kommentarane på innlegget så dukka det opp kjende namn: Utviklarar av spela.

No hadde eg jo sansen for Infocom og spela deira, men eg må innrømma: Hitchhiker fekk eg aldri spelt ferdig… Kanskje eg skulle prøva igjen? Hmmm

Ny karriere i Japan?

No er det vel neppe så aktuelt for dei fleste å flytta til Japan for å arbeide i kafé, men der borte ser det ut til at ingen nisje er for liten til å satsa på. Så dersom du er mann, likar å kle deg i dameklede, og kunne tenkja deg å måtta vera kledd som dame for å jobba…

Lurar på om det hadde vore råd å gjort noko sånt her i landet…?

Mixtape

Det er ein del dagar sidan eg såg det nemnd først, rundt om på fleire ulike bloggar. Den nye tenesta kalla Muxtape. Namnet og tenesta er inspirert av dei gode gamle kassettane, der ein tok opp melodiar av ulike artistar, laga ein miks ein hadde sans for, som ein sÃ¥ kunne ha som favoritkassett – eller dela med andre.

Muxtape er ein moderne versjon, der internett spelar rolla som kassett. Og på same måte som med ein fysisk kassett, så er det ei grense på kor mange melodiar du får plass til. I muxtape, så er det 12 melodiar som kan streamast.

Sjølvsagt måtte eg prøva sjølv òg, så om du ville, kunne du høyra på min mixtape. Kunne, fordi tenesta er lagt ned.

Talentlaust?

Fredagskveldane så har eg kost meg litt med “Norske talenter” på TV2 eg. Inkludert no sist fredag. Eitt av innslaga som gjekk vidare, var den samiske rapgruppa Duolva Duottar – men ikkje heilt utan krangel og kontrovers. Thomas Giertsen likte nemleg ikkje det han høyrde. Det kunne jo for så vidt vore heilt greitt det, alle har jo ikkje sansen for rap, og alle er heller ikkje talentfulle – men grunnen til det negative her var altså at dei rappa på samisk, og det forstod ikkje herr Giertsen. Slikt blir det jo bråk av, men Giertsen synest dei to andre var hyklarar – dei hadde jo trykt på knappen sin dei òg, og avbrote framsyninga.

Han har jo eit poeng der. Kvifor avbryta rapparane, om dei hadde lyst å senda dei vidare?

Personleg så har eg ikkje så særleg mykje til overs for rap, vanlegvis, men denne gongen vart eg skuffa då alle tre kryssa lyste raudt på tavla. Eg hadde lyst å høyra dei rappa ferdig, eg. At dei rappa på samisk hadde slett ingenting å seia. Eller – ingenting negativt, i alle fall. Dei som har sett og høyrd gjennom musikkvideoane eg har her i bloggen, har nok høyrd japansk, koreansk, thailandsk og hebraisk, om eg ikkje hugsar feil. Sjølv fattar eg ikkje bæret av desse språka, men eg har no sansen for musikken og songen likevel. Personleg har eg enno fleire uforståelege tungemål i musikksamlinga mi – arabisk, urdu, ungarsk, tjekkisk, fransk og masse meir. Eg er kanskje litt sær sånn, men song på språk eg ikkje forstår er berre spanande det. Og éin ting er i alle fall sikkert: Talentet til alle dei artistane forsvinn ikkje sjølv om innhaldet i det dei syng om er noko eg ikkje får med meg. Så òg med dei samiske rapparane. Eg er glad dei vart sendt vidare.

Berre håpar eg får høyra dei ferdig neste gong.

Kate Nash

Kate Nash er ei jente som enkelte kanskje har høyrt om. Ho spelar musikk. Har gitt ut CD òg, Made Of Bricks, og jo meir eg høyrer på ho, jo meir får eg sansen for ho. Rett nok har eg ikkje høyrt så mykje av ho når eg skriv dette, men men.

Eg for min del høyrde om Kate Nash først i går, og det var ikkje på grunn av musikken. Det var på grunn av andre ting ho likar. Ho har nemleg lyst til å skriva bøker for born, med Roald Dahl som førebilete, i følgje ein artikkel i Daily Record. Ho held på med ein historie no for tida. Han er for born, men temaet er kanskje ikkje heilt vanleg for ei barnebok. Kankskje ikkje så vanleg uansett målgruppe, for den del. Det er om ein 12 år gammal gut som møter ein 2.10 m høg transvestitt, Roy. Roy inviterer gutten med seg til ein stad kalla Terommet, der det er ei hemmeleg foreining. Konseptet der er at du blir det du måtte drøyma om.

Sånn grovt oppsummert. Kunne vore interessant å lesa den historien, når han vert ferdig. 😉

I mellomtida, her er ein frisk melodi med ho, Merry Happy.

Leppestift farleg – for kvinner

Det er ein artikkel i AVIS2 som fortel oss om dei farlege sidene ved leppestiften. Brukar du leppestift på julabordet, kan du få kreft. Skræmande lesing, så klart, og det blir ikkje betre når me les vidare: Nyresvikt, impotens og fødselsproblem er òg problem. Alt dette på grunn av eit stoff i leppestiften, BBP. Det er heldigvis ulovleg i leppestiftar produsert i EU-land, men det er likevel funne i fleire undersøkjingar av den britiske kosmetikkmarknaden.

Det er jo alvorleg og lite hyggeleg dette, men likevel – noko eg la godt merke til, var vektleggjinga av at dette gjeld kvinner. No er det rett nok ikkje så mange menn som brukar leppestift, men kvifor då denne poengteringa av at det er kvinner som står i faresona av å bli skada/sjuke av bruken? Det burde jo logisk følgja av det at det er kvinnene som brukar leppestift. Eller, er det andre grunnar til at kvinnene vert nemnd spesielt – er det forskjellar mellom menn og kvinner her, slik at det faktisk kun rammar kvinnene som brukar leppestift, og menn i tilsvarande situasjon er heilt utanfor fare?

No har jo menn allereie svært store problem med å føda born, og bruk av leppestift vil neppe gjera det problemet større. Impotens blant menn og kvinner er ikkje heilt det same heller, men brystkreft og nyresvikt – eg trur neppe kroppane våre er så ulike på dette feltet, at me reagerer så ulikt på same stoff, at det kun er kvinnene som står i faresona ved bruk av leppestiftar med dette stoffet i.

Diverre, kunne eg nesten sagt. Det kunne vore hyggeleg å berre vifta vekk slikt med at det ikkje gjeld menn, men det er nok berre forfattaren av artikkelen som ikkje har tenkt godt nok på formuleringane, slik at det ser ut som om det kun gjeld dei kvinnelege brukarane av leppestift.

Korriger meg gjerne om eg tek feil.

Lamont: Golden Daze

Piratebay elskar LamontIkkje før har eg skrive om Saul Williams og albumet hans som kan lastast ned gratis, før eg ser at svenske Lamont gjer det same. I samarbeid med Pirate Bay, som sponsar dei. I kjent stil har Pirate Bay endra litt på logoen sin for å visa til denne hendinga, og om du klikka på han, kjem du til ei side der du kan lasta ned albumet, i mp3, ogg vorbis eller flac, samt musikkvideen til ein av melodiane. Og lenker til heimesidene til bandet så klart, og kor du kan kjøpa den fysiske CD-en og meir til.

Lamont på si side er svært begeistra over all reklamen dei får på denne måten: Over 100.000 lasta ned albumet dei første 24 timane, og over 60.000 såg videoen. Du kan lesa om det på sidene deira, men dei er litt trege for meg nett no…

Vel – treng eg seia meir, eller er de allereie av stad for å sjekka ut dette?

Niggy Tardust

OmslagsgrafikkEller full tittel: “The Inevitable Rise and Liberation of NiggyTardust!” Det er snakk om Saul Williams som no er ute med nytt album. Splitternytt – det kom i går, og eg var raskt ute og fekk tak i det så fort eg stod opp. Nedlasting, så klart, for Saul Williams ser ut til å følgja med i tida. 😉

Akkurat det gjer han på ein måte som er betre enn slik Radiohead gjorde det, synest eg: Du kan lasta ned albumet gratis, om du vil, utan nokre dikkedarar. Du gir opp emailadressa, og lastar ned ei zip-fil med mp3-filene, i 192 kbps. Grei nok kvalitet det, men om du i tillegg er villig til å betala nokre dollar, så har du valget mellom mp3 i 192 og 320 kbps, og flac om du vil ha tapsfri komprimering.

Korleis høyrest det så ut? Vel, det kostar jo ikkje noko å finna ut, men ein liten smakebit kanskje? Akkurat det var det einaste eg sakna på nettsidene hans.

Tango for tre?

Espen Esther og Ingrid BeateDet er tid for nye sesongar av kjente, elska og hata show på TV, som t.d. “Idol”, “Jakten på kjærligheten”, “Senkveld”, “Golden goal” og så klart “Skal vi danse” – og det er sistnemnde som har ein liten ekstra vri denne tredje sesongen. Med som deltakar er rikstransen Esben Esther, så ville dansepartneren vera mann eller kvinne?

Ingrid Beate Thompson må nok seiast å vera kvinne, men så spørst det jo korleis Esben Esther vil opptre då. I det paret kan dei jo for så vidt velja mellom to kvinner og ein mann… Det er nok ikkje så heilt galt å gå ut i frå at dei nok vil prøva å variere litt på det feltet, om dei får sjansen, men litt spennande blir det å sjå korleis dei har tenkt å løyse koreografien. Om det er Esther som skal dansa, blir dei då to damer på golvet, eller vil Ingrid Beate vera “mannen” i dansen? Og sidan det har vore ein sterk tendens til at damene har blitt løfta opp frå golvet og svingt litt rundt, så kan det òg bli interessant å sjå. Klart, det er jo alltid råd å gå for litt komikk, eller i alle fall utradisjonelt, og la dama løfta mannen?

Eg for min del er òg spent på korleis dei vil gjera det poengmessig, både hjå dommarane og ikkje minst innringarane; ikkje alle har like stor sans for Esben Esther, men andre igjen kan jo ha ekstra stor sans? Underteikna har i alle fall lyst til å sjå det paret i meir enn to episodar. Kor mange episodar kjem jo likevel an på kor gode dei er – eg vil jo uansett at det beste paret skal vinna. Uansett, konkurrenten Mona Grudt trur i alle fall at han kan vinna på sjarmen, i følge Stavanger Aftenblad (papirutgåva) for det har han i alle fall, seier ho. Ho vart spurt om kven ho trur blir den tøffaste motstandaren.

Og apropos sjarme – det gledar meg å sjå at Kristian Ødegaard blir Guri Solbers sin makker denne sesongen. Han gjer seg nok godt som programleiar her òg, tenkjer eg. 🙂

Kvinner føretrekk feminine menn

Dårleg nytt for alle machomenn der ute: Ei undersøkjing viser at kvinner faktisk føretrekk feminine menn som partnerar. Så sant dei er ute etter eit langt forhold/ein å dela livet med. Feminine menn vert oppfatta som meir å stola på enn dei meir maskuline, nemleg.

Så, damer — er eg feminin nok, trur de? 😉

Video: Von Sudenfed — Fledermaus Can’t Get It