Av og til er det godt å skifta ham
Eg har skrive om denne videoen tidlegare. Originalen finst stadig på YouTube, men eitt eller anna har skjedd. Ein annan versjon vart posta seinare, reparert, men utan starten. Det var jo litt dumt, syntest eg.
Sååå – eg kombinerte litt eg, og fiksa litt, så no er tittelsidene og startskriket tilbake. Undertittelen viser jo med éin gong kva situasjonen er.
Gammal, men dog – skadar ikkje med ein repetisjon, eller?
Me var to stykke på jobb i dag som skulle på toalettet samtidig. Meg i skjørt, og dama i bukser. Framme ved dørene insisterte dama at eg skulle gå inn på det rommet som var symbolisert med ein person i bukser, og ho skulle nytta rommet symbolisert med ein person i skjørt.
Hmmm… Skal me eigentleg berre ignorere sånne skilt, då?
Så er ferien over, og eg får sjå om eg ikkje greier å få sving på blogginga igjen. Og sidan eg nett har hatt ein liten samtale der eitt tema var Limerick, så kan eg jo ta ein her, medan eg hugsar det. Tematisk sett burde det passa bra her…
Ei kjempefin jente frå Røa
sa noko eg trudd’eg sku’ dø’a:
“Trur du at lengda på din
er større enn lengda på min?
Me samanliknar no her bak løa!”
Og med det er vel tonen sett 😉
Om de har nokre limerickar eg ikkje bør gå glipp av, så kom med dei.
No har eg hatt ein del dagar på meg her, etter å ha kome tilbake frå ein aldri så liten ferie. Eg hadde store planar om å få gjort masse, både blogga litt og forska litt og… gjort ein del. Men, så har det vore ting som har kome i vegen: Mindre fint vêr som gjorde meg giddalaus, og deretter nydeleg vêr som var alt for fint til å kasta vekk inne…
Kort sagt, alt går ikkje som planlagt:
Når ein stand-up-komikar er transe, då må det vel bli stay up-komikar? I alle fall når han er “dressed to kill”? Tittel er uansett ikkje noko problem for denne artisten – han er både profesjonell transvestitt, styrande transvestitt, og meir til. For de som kjenner litt til vedkommande, så veit de nok allereie kven eg tenkjer på. For alle andre: Gled dykk.
Her presenterer eg del 1 av 12 ein smakebit av showet “Dress to Kill” i San Fransisco i 1998, med Eddie Izzard. Sjølv har eg kunna kosa meg med DVD-en i lengre tid, og det er vel verd tida:
For dei som har fått med seg litt Snurre Sprett, særleg i samspel med Elmer Midd, så er nok overskrifta eit kjent sitat. Skal me no få svaret på akkurat det spørsmålet?
Me kjenner jo til at Snurre ikkje er ukjend med å kle seg som dame, delvis for å sleppa unna forfølgjarar. Kanskje ein del har blitt litt misunnelege, og skulle likt å fått til eit like overbevisane resultat? Vel, med hjelp av Elmer så vil Snurre her gi ei rask innføring i koleis få ein perfekt figur:
Enkelt?
Men dette er jo ikkje alt som skjer – fleire figurar har lyst til å bli med på moroa, så klart. Til dei som måtte ha lyst til å sjå meir, av fleire ulike mannlege figurar som damer (eller hokjønn) så har artisten som kallar seg Bathgate eit heilt galleri på flickr med teiknefilmfigurar i nye og spennande roller. Vel verd eit besøk for å få med seg teikningane.
Kort og godt fordi eg manglar ord. Andre er kanskje meir veltalande?
Alt eg kan seia er at eg ikkje greidde å la vera å sjå og høyra til det var ferdig…
http://www.youtube.com/watch?v=Nhizo7KrZrw
Vel – i alle fall éin type tyggis.
Om me skal tru reklamen…
(Foto: Becky)
No tenkjer eg ikkje på det å skrive ofte, eller finna ut kva ein skal skriva om, men sjølve skriveprosessen. Det er éin ting at folk – til og med dei du kjenner – kan lesa det ferdige produktet i bloggen, men det er ein situasjon som kanskje ikkje er så behageleg …
