Eingongsføljetongen

Eit fortvila rop om hjelp.

Vel – kanskje ikkje fortvila, men… Uansett, det eg så gjerne vil veta, er meir informasjon om Eingongsføljetongen, ein liten komiserie som gjekk på NRK i hine hårde dagar. Det vil seie, kort tid før fiaskoen “Herfra til Haglemoen” vart sendt på same kanal – hausten 1980. Eg meinar det var Monty Python-gjengen som stod bak denne, men eg kan ta feil her, men det var i svart/kvitt i alle fall. Hugsar berre éin episode: Ein person var fanga inne i eit gammalt (smuglar?)hus, og alle utgongar var sperra. Ingen måte å koma seg ut på, om det ikkje var nokre skjulte panel og fluktruter då. Han slo frustrert i veggen, og sjølvsagt opna det seg mange skulte panel, over alt i rommet. Så han greidde å flykta.

NRK gav serien namnet “Eingongsføljetongen” (trur faktisk dei skreiv det på nynorsk) men kva var det originale namnet? Var det Monty Python-gjengen som stod bak, og er det råd å få tak i serien? Det er jo ikkje så mykje eg hugsar, men eg hugsar eg likte serien, og eg må jo ha hatt ein god grunn til det? Sjølv om eg ikkje var så gammal då …

Så spørst det då, om det finst nokre som veit svara – og les dette…

Herrebukser

Når temaet her er herrebukser, så er det lett å tenkja seg til at det er snakk om mote. Enkelte vil kanskje meina at det ikkje er så store variasjonar i herremoten når det gjeld bukser, at det skulle rettferdiggjera ein eigen artikkel, men det er nok å dra litt raske slutningar. Her er det nemleg snakk om damemoten.

herrebukse.png

Biletet over er henta frå ein artikkel i elle.no om nytt på catwalken – herrebukser for damer. Eller, i dette tilfellet er det snakk om inspirasjon, sidan snittet er tilpassa kvinnekroppen. Det er jo ikkje eit eineståande tilfelle heller – frå bl.a. LaRedoute har eg tidlegare sett maskulin herremote med feminint snitt framstilt som ein positiv trend.

Og for all del, er det det kvinner vil gå i så gjerne for meg. Stilig kan det vera. Det einaste eg kom i tankar om er: Kva tid blir det like vanleg å sjå det omvendte skje?

Dersom gutungen din…

Born er born, og dei er jo frie til å leika med det dei vil no for tida. dei er ikkje opphengde i gamle kjønnsroller, om kva som er lov eller ikkje. Jenter er frie til å klatra i tre, leika med bilar og dinosaurar og kle seg ut som cowboyar og kva dei no vil, mens gutane finn me like gjerne blant kjøkkenleikene som med traktorar, leika med dokker og kle seg ut som prinsesser, og… eh, vent no litt…

[flash http://www.youtube.com/watch?v=78ND3vqPz90]

At Barbara Walters kan tenkja på transgender born er logisk nok, og viktig nok å hugsa på, men bortsett frå det – er det lett å gløyma at leik gjerne berre er leik, og la ungar få lov til å leika med det dei vil? Eller er det noko dei ikkje får lov til, fordi dei har feil kjønn? Nokre er det jo tydlegvis, men er det mange foreldre med ein viss angst for at guten deira ikkje vil vera gut nok? Og kanskje at jenta ikkje er jente nok?

Til månen for å spise frokost

Til mÃ¥nen for Ã¥ spise frokostDette er ei av dei bøkene fylt med mange slike rare ting som ungar kan finna på å seia. Slikt er no i grunnen gøy å lesa, synest eg. Eg har nett lest ho ut, og fekk berre så lyst til å dela nokre få ting frå boka.

Sitata eg har plukka ut, handlar på sett og vis litt om kjønn:

Dette hendte på den tiden da det var moderne med langt hår hos menn. Søskenparet Martha og Rolf Ole fikk øye på en person med langt, bølget hår.
– Den damen er en mann, sa Rolf Ole. Martha ristet på hodet.
– Nei, protesterte hun. – Den mannen er en dame.

Sandra nærmet seg en alder av tre år da hun en dag sa til mamma:
– Du er jente.
Mamma svarte da at hun er dame.
– Du, Sandra, er jente, men når du blir stor…
– Då får eg tissefant! utbrøt jenta.

Mamma hadde vært hos frisøren og var spent på om Marius ville gjenkjenne henne med ny, kort frisyre. Sønnens kommentar var:
– Nå er du ikke jente lenger, mamma!

Ruben var veldig opptatt av pappas bart. Mamma sa at når gutten ble stor, ville han også få “hår under nesen”.
– Ja, sa gutten glad og ivrig – Og når du, mamma, bler stor, får du òg bart!

En dag proklamerte Sandra:
– Eg e gutt!
Mamma protesterte:
– Du er da jente!
Og da kom det fra den lille:
– Nei, eg e bare søsteren te Cato! (Så det, så …)

Marius satt i badekaret og ble skrubbet ren. Da han var ferdig, sa han stolt:
– Nå er jeg like ren som ei jente!

Ruben fant en dag en av mammas bh-er, og dette uvante klesplagget ville gutten prøve. Han dro opp genseren sin og lette etter brystene.
– Det er bare damer som har bryster, forklarte mamma. Da kikket Ruben på mamma som om hun ikke skjønte noen ting.
– Eg e jo ein liden dame! sa han forklarende.

Toårige Ruben var blitt fortalt at da han var baby, fikk han drikke melk av mammas bryster.
– Ruben vil ha melk nå, sa gutten og forsøkte komme til mammas bryster. Mamma måtte forklare at det ikke var mer melk igjen nå. Etter Rubens mening var løsningen enkel:
– Me kaste’ brystene i bosset og kjøpe’ nye!

Til jul fikk jentene små dukkevogner, mens Erling fikk bil. Gutten var ikke helt fornøyd med det og sa:
– Jeg vil også ha dukkevogn, mamma!
Pappa henvendte seg til sønnen og sa:
– Men du er jo gutt!
Erling, stakkar, svelget og foreslo for søstrene:
– Kan jeg ikke få være passepike i alle fall?

Lag din eigen snø

Me er godt inne i januar, men snøen let venta på seg fleire stadar i landet. Til glede for ein del, men andre saknar den kvite materien å leika med og i. Om du tilhøyrer den siste kategorien, og vêrgudane ikkje er på di side, kvifor ikkje laga din eigen snø? Eller, i alle fall snøkrystallar. På den gode, tradisjonelle måten, med papir og saks – berre i opppdatert utgåve.

No kan du nemleg ta del i denne gamle fritidssysla ved hjelp av datamaskin og nettlesar, og skapa snøkrystallar vha. flash. Resultatet av arbeidet kan du sjølvsagt lagre på di eiga datamaskin, som jpeg eller postscriptfil. Så kan du enten skriva og klyppa ut nokre milliardar krystallar å leika deg i, eller bruke i scrappeprosjekt, eller kva du no vil. Kanskje berre visa fram i galleriet over snøkrystallar?

Litt gøy er det no i alle fall.

Synest eg.

Kate Nash

Kate Nash er ei jente som enkelte kanskje har høyrt om. Ho spelar musikk. Har gitt ut CD òg, Made Of Bricks, og jo meir eg høyrer på ho, jo meir får eg sansen for ho. Rett nok har eg ikkje høyrt så mykje av ho når eg skriv dette, men men.

Eg for min del høyrde om Kate Nash først i går, og det var ikkje på grunn av musikken. Det var på grunn av andre ting ho likar. Ho har nemleg lyst til å skriva bøker for born, med Roald Dahl som førebilete, i følgje ein artikkel i Daily Record. Ho held på med ein historie no for tida. Han er for born, men temaet er kanskje ikkje heilt vanleg for ei barnebok. Kankskje ikkje så vanleg uansett målgruppe, for den del. Det er om ein 12 år gammal gut som møter ein 2.10 m høg transvestitt, Roy. Roy inviterer gutten med seg til ein stad kalla Terommet, der det er ei hemmeleg foreining. Konseptet der er at du blir det du måtte drøyma om.

Sånn grovt oppsummert. Kunne vore interessant å lesa den historien, når han vert ferdig. 😉

I mellomtida, her er ein frisk melodi med ho, Merry Happy.

Leppestift farleg – for kvinner

Det er ein artikkel i AVIS2 som fortel oss om dei farlege sidene ved leppestiften. Brukar du leppestift på julabordet, kan du få kreft. Skræmande lesing, så klart, og det blir ikkje betre når me les vidare: Nyresvikt, impotens og fødselsproblem er òg problem. Alt dette på grunn av eit stoff i leppestiften, BBP. Det er heldigvis ulovleg i leppestiftar produsert i EU-land, men det er likevel funne i fleire undersøkjingar av den britiske kosmetikkmarknaden.

Det er jo alvorleg og lite hyggeleg dette, men likevel – noko eg la godt merke til, var vektleggjinga av at dette gjeld kvinner. No er det rett nok ikkje så mange menn som brukar leppestift, men kvifor då denne poengteringa av at det er kvinner som står i faresona av å bli skada/sjuke av bruken? Det burde jo logisk følgja av det at det er kvinnene som brukar leppestift. Eller, er det andre grunnar til at kvinnene vert nemnd spesielt – er det forskjellar mellom menn og kvinner her, slik at det faktisk kun rammar kvinnene som brukar leppestift, og menn i tilsvarande situasjon er heilt utanfor fare?

No har jo menn allereie svært store problem med å føda born, og bruk av leppestift vil neppe gjera det problemet større. Impotens blant menn og kvinner er ikkje heilt det same heller, men brystkreft og nyresvikt – eg trur neppe kroppane våre er så ulike på dette feltet, at me reagerer så ulikt på same stoff, at det kun er kvinnene som står i faresona ved bruk av leppestiftar med dette stoffet i.

Diverre, kunne eg nesten sagt. Det kunne vore hyggeleg å berre vifta vekk slikt med at det ikkje gjeld menn, men det er nok berre forfattaren av artikkelen som ikkje har tenkt godt nok på formuleringane, slik at det ser ut som om det kun gjeld dei kvinnelege brukarane av leppestift.

Korriger meg gjerne om eg tek feil.