[verse 1]
I mørket fant eg klede,
minikjoler gjømt vekk frå mor.
I stilla kledde eg meg i drømmer,
redd for kva dei andre tror.
[pre-chorus]
Men bakom skjermen, kom eg fram,
på ICQ og IRC fann eg ham.
Ei venninne såg meg som eg var,
i fantasien byrja eg å bli klar.
[chorus]
No er eg fri, ingen veg tilbake,
frykta er borte, eg kan ikkje vente.
Eg går ut i lyset, ingen skygger mer,
aksepten kom, og eg er her.
No er eg fri, fri til å vere meg,
livet smiler, og det er greit.
[verse 2]
Eg har gått i natta, gjømt meg i frykt,
berre mørket fekk vite kor eg var.
Men så kom dagen, ei ulykke slo hardt,
livet viste meg kva som er viktigast.
[pre-chorus]
Ein ekspeditrise, eit smil, ei hand,
på Kvadrat møtte eg ei trygg hamn.
Ingen spørsmål, ingen fordommar,
berre lys, ingen mareritt lenger kvar.
[chorus]
No er eg fri, ingen veg tilbake,
frykta er borte, eg kan ikkje vente.
Eg går ut i lyset, ingen skygger mer,
aksepten kom, og eg er her.
No er eg fri, fri til å vere meg,
livet smiler, og det er greit.
[bridge]
Eit steg i lyset, dagen er mi scene,
parykk, sminke, dette er mi stemme.
Ulykkene lærte meg, frykta er forgjeves,
no står eg sterk, heilt uanfekta.
[chorus]
No er eg fri, ingen veg tilbake,
frykta er borte, eg kan ikkje vente.
Eg går ut i lyset, ingen skygger mer,
aksepten kom, og eg er her.
No er eg fri, fri til å vere meg,
livet smiler, og det er greit.
[outro]
No er eg fri, eg er fri,
det er min tur å leve, min tur å bli.