Det er i vitseteikningar og komediar me helst ser dei: Sekretærane som er meir opptekne av å fila og lakkere neglene sine enn av å ta i mot kundar og elles gjera arbeidet sitt.
No skal ikkje eg påstå at det er slik i det verkelege livet, trass i overskrifta eg brukar her. Eg er nemleg ikkje sekretær.
Eg skal heller ikkje ha det på meg at eg ikkje tek vare på kundane våre, heller tvert om. Kunden eg no har i tankane har nemleg negledesign som sitt arbeidsområde, og som grafisk designar var det opp til meg å utforma ei brosjyre for dei. Bilete skulle takast, tekst skulle inn, og det vart i grunnen fint. Men… av dei neglelakkane eg hadde inne var det fire nye fargar – og korleis skulle desse framhevast?
No hadde allereie kunden kommentert at eg har fine negler, så å lakkere desse i dei nye fargane, det var ein god idé. Det var rett nok min idé, men eg kunne altså så absolutt gjera det, syntest kunden – det skulle bli bra.
Så då var det berre til å setja meg ned og lakkere neglene mine då. Som de kan sjå på biletet her, så tok eg den femte nagla på handa òg. Eg syntest tommelen fortente litt farge òg, sidan eg først var i gong, så då vart det fem ulike fargar på neglene. Alt for kunden, veit de. 😉
Haha. (smilandlet[1]) Moro å sjå kva du driv med.
1. Eg hatar dei gule andleti (tullegeip)
Kanskje eg skulle erstatta smileandleta med grøne andlet i staden då?
Ekte eller falske negler? Ser veldig bra ut i alle fall!
Heilt ekte. Mine eigne, biologisk dyrka! 😆