Eg har ikkje heilt avgått ved døden – og startar forsiktig med å dela litt musikk; eit opptak frå Thailand’s Got Talent.
Tag: musikk
Mixtape
Det er ein del dagar sidan eg såg det nemnd først, rundt om på fleire ulike bloggar. Den nye tenesta kalla Muxtape. Namnet og tenesta er inspirert av dei gode gamle kassettane, der ein tok opp melodiar av ulike artistar, laga ein miks ein hadde sans for, som ein sÃ¥ kunne ha som favoritkassett – eller dela med andre.
Muxtape er ein moderne versjon, der internett spelar rolla som kassett. Og på same måte som med ein fysisk kassett, så er det ei grense på kor mange melodiar du får plass til. I muxtape, så er det 12 melodiar som kan streamast.
Sjølvsagt måtte eg prøva sjølv òg, så om du ville, kunne du høyra på min mixtape. Kunne, fordi tenesta er lagt ned.
James — Laid
Det er ei god stund sidan eg har hatt ein musikkvideo her no, er det ikkje? Så, for å bøta på det, her er James: Laid.
Når møkki på marki eg spreier
Ei soge om ein målstrid. Men, sjølv om målstrid kan vera aldri så spanande, så vil eg innleiia med noko heilt anna, nemleg ei vitjing på Clas Ohlson. Dei har nemleg hatt eit tilbod gåande ei stund no, på ein litt moderne platespelar. Ein som kan spela gode, gamle LP-plater i vinyl. Kan spela CD òg, og har radio, men det som var interessant med dette anlegget er at det kan ta opp til minnekort eller USB minnepinne og konvertere til MP3 frå CD eller vinyl.
Det er det siste som var av interesse for meg, det å kunne ta opp frå vinyl utan å fikla med leidningar og styr frå anlegg til PC, slik som eg måtte gjera med det gamle anlegget mitt. At drivreima til den platespelaren må skiftast for å greia å snurra platetallerkenen rundt har nok òg hatt litt å seia… Denne moderne platespelaren har dei hatt på Clas Ohlson ei stund no, men det som har halde meg tilbake frå å kjøpa er at eg ante jo ingenting om kvaliteten. Inkludert kvaliteten på mp3-filene som ville vera resultatet av opptak – ville dei vera sampla med 128 kbps, eller? No fredag tok eg sjansen, sidan ein minnepinne på 1GB følgjer med på kjøpet ved det noverande tilbodet.
Erfaringar? Lyden frå dei medfølgjande høgttalarane er ikkje noko særleg å skryta over, men eg kopla spelaren til anlegget mitt eg, og lyden vart fin. Opptakskvaliteten? Den kan eg variere, frå 32 til 256 kbps. Alt i alt skal eg ikkje klaga.
Så nærmar me oss målstriden her. For å testa nemnde opptakskvalitet så måtte eg jo ta opp noko. Eg fann fram nokre gamle vinyl 45-singlar, som har tilhøyrd opphavet. (Er vel for så vidt deira enno, men dei bryr seg ikkje.) Noko av det eg tok opp då, var eit par singlar av Salhuskvintetten. Songen om Pop Ola (Når møkki på marki eg spreier) er ei levande skildring av korleis populærmusikken er fordervande på språket – men nynorskfolket gir seg jo ikkje så lett… 😉
Singelen har hatt eit opphald litt for nær ein omn ein gong i tida, noko som ikkje akkurat har forbetra lyden i starten, men om de greier å oversjå det: Nyt musikken.
Om de har problem med å spela av musikken, eller vil høyra meir, gi frå dykk lyd i kommentarane.
Talentlaust?
Fredagskveldane så har eg kost meg litt med “Norske talenter” på TV2 eg. Inkludert no sist fredag. Eitt av innslaga som gjekk vidare, var den samiske rapgruppa Duolva Duottar – men ikkje heilt utan krangel og kontrovers. Thomas Giertsen likte nemleg ikkje det han høyrde. Det kunne jo for så vidt vore heilt greitt det, alle har jo ikkje sansen for rap, og alle er heller ikkje talentfulle – men grunnen til det negative her var altså at dei rappa på samisk, og det forstod ikkje herr Giertsen. Slikt blir det jo bråk av, men Giertsen synest dei to andre var hyklarar – dei hadde jo trykt på knappen sin dei òg, og avbrote framsyninga.
Han har jo eit poeng der. Kvifor avbryta rapparane, om dei hadde lyst å senda dei vidare?
Personleg så har eg ikkje så særleg mykje til overs for rap, vanlegvis, men denne gongen vart eg skuffa då alle tre kryssa lyste raudt på tavla. Eg hadde lyst å høyra dei rappa ferdig, eg. At dei rappa på samisk hadde slett ingenting å seia. Eller – ingenting negativt, i alle fall. Dei som har sett og høyrd gjennom musikkvideoane eg har her i bloggen, har nok høyrd japansk, koreansk, thailandsk og hebraisk, om eg ikkje hugsar feil. Sjølv fattar eg ikkje bæret av desse språka, men eg har no sansen for musikken og songen likevel. Personleg har eg enno fleire uforståelege tungemål i musikksamlinga mi – arabisk, urdu, ungarsk, tjekkisk, fransk og masse meir. Eg er kanskje litt sær sånn, men song på språk eg ikkje forstår er berre spanande det. Og éin ting er i alle fall sikkert: Talentet til alle dei artistane forsvinn ikkje sjølv om innhaldet i det dei syng om er noko eg ikkje får med meg. Så òg med dei samiske rapparane. Eg er glad dei vart sendt vidare.
Berre håpar eg får høyra dei ferdig neste gong.
Djengis khan
Dersom nokre måtte tru at eg har pikante opplysningar om Temudjin her, så må eg nok skuffa litt. Eg kom berre til å tenkja på han fordi eg har sansen for ein del av det japanske. Ingen direkte samanheng med denne mongolske fyrsten – khanen – men det var songen “Koi no dance site” med Morning Musume som fekk meg til å assosiere:
Rettnok oppfattar eg korkje “Temudjin” eller “djenghis khan” iteksten der (sjølv om det godt kan gå forbi meg) – innhaldet i songen er vel heller stikk motsett av kva han praktiserte – men om det ikkje ringer nokre bjeller, så kan me ta turen til Tyskland og Dschinghis khan:
Når det er sagt: Er det nokre som veit om noko mongolsk musikk på nettet? No byrja eg lura på korleis det høyrest ut…
Kate Nash
Kate Nash er ei jente som enkelte kanskje har høyrt om. Ho spelar musikk. Har gitt ut CD òg, Made Of Bricks, og jo meir eg høyrer på ho, jo meir får eg sansen for ho. Rett nok har eg ikkje høyrt så mykje av ho når eg skriv dette, men men.
Eg for min del høyrde om Kate Nash først i går, og det var ikkje på grunn av musikken. Det var på grunn av andre ting ho likar. Ho har nemleg lyst til å skriva bøker for born, med Roald Dahl som førebilete, i følgje ein artikkel i Daily Record. Ho held på med ein historie no for tida. Han er for born, men temaet er kanskje ikkje heilt vanleg for ei barnebok. Kankskje ikkje så vanleg uansett målgruppe, for den del. Det er om ein 12 år gammal gut som møter ein 2.10 m høg transvestitt, Roy. Roy inviterer gutten med seg til ein stad kalla Terommet, der det er ei hemmeleg foreining. Konseptet der er at du blir det du måtte drøyma om.
Sånn grovt oppsummert. Kunne vore interessant å lesa den historien, når han vert ferdig. 😉
I mellomtida, her er ein frisk melodi med ho, Merry Happy.
Dana International — Diva
No er det visst ei stund sidan eg har hatt ein musikkvideo her i bloggen. Det kjennest i alle fall slik ut for meg. Dette skuldst ikkje divanykker frå meg, men eg kan jo få presentere Diva likevel, i to versjonar.
Første versjonen av melodien Diva med Dana International er på morsmålet hennar, hebraisk, i klassisk utføring. Dvs, nokså likt slikt det vart framført i Melodi Grand Prix i si tid. Andre versjonen er ein dance-versjon.
Hebraisk:
Dance:
Lamont: Golden Daze
Ikkje før har eg skrive om Saul Williams og albumet hans som kan lastast ned gratis, før eg ser at svenske Lamont gjer det same. I samarbeid med Pirate Bay, som sponsar dei. I kjent stil har Pirate Bay endra litt på logoen sin for å visa til denne hendinga, og om du klikka på han, kjem du til ei side der du kan lasta ned albumet, i mp3, ogg vorbis eller flac, samt musikkvideen til ein av melodiane. Og lenker til heimesidene til bandet så klart, og kor du kan kjøpa den fysiske CD-en og meir til.
Lamont på si side er svært begeistra over all reklamen dei får på denne måten: Over 100.000 lasta ned albumet dei første 24 timane, og over 60.000 såg videoen. Du kan lesa om det på sidene deira, men dei er litt trege for meg nett no…
Vel – treng eg seia meir, eller er de allereie av stad for å sjekka ut dette?
Niggy Tardust
Eller full tittel: “The Inevitable Rise and Liberation of NiggyTardust!” Det er snakk om Saul Williams som no er ute med nytt album. Splitternytt – det kom i går, og eg var raskt ute og fekk tak i det så fort eg stod opp. Nedlasting, så klart, for Saul Williams ser ut til å følgja med i tida. 😉
Akkurat det gjer han på ein måte som er betre enn slik Radiohead gjorde det, synest eg: Du kan lasta ned albumet gratis, om du vil, utan nokre dikkedarar. Du gir opp emailadressa, og lastar ned ei zip-fil med mp3-filene, i 192 kbps. Grei nok kvalitet det, men om du i tillegg er villig til å betala nokre dollar, så har du valget mellom mp3 i 192 og 320 kbps, og flac om du vil ha tapsfri komprimering.
Korleis høyrest det så ut? Vel, det kostar jo ikkje noko å finna ut, men ein liten smakebit kanskje? Akkurat det var det einaste eg sakna på nettsidene hans.