Hamskifte

…men det kan få dei i godt humør.

Det var tysdag kveld det, eg bestemte meg for at neste dag, då skulle eg vera rosa. Så eg måtte jo forbereda meg litt, med å lakka neglene i ein passande farge eller to. Det gjorde eg. Og så gjekk eg og la meg.

Onsdagen kom, og eg slengde på meg ein lys, rosa genser. Augeskuggen, den var sjølvsagt rosa, og litt lett rosa leppestift høyrde med, òg. Neglene, dei var sjølvsagt knall rosa, med ei tynn stripe i mørkare rosa som gjekk diagonalt over dei. Ikkje så mykje arbeid, men det vert så mykje betre og litt ekstra med neglene på den måten. Og så var det på jobb, då.

Me er i eit lite kontorfellesskap, og då ein kvinneleg kollega kom på jobb og såg meg, så bobla det over med ein trillande latter. Kven var det som gjekk i rosa slik, lurte ho. Vel, eg foreslo jo meg, og damer eg. Min mannlege kollega i starten av 40-åra foreslo faktisk òg 42 år gamle menn. Ingen protestar kom på det. Trur ikkje ein gong ho prøvde å protestere, men ho var i alle fall i godt humør resten av dagen.

Akkurat det var noko ho faktisk trengte òg, den dagen, fortalde ho meg seinare. Ho hadde fått litt dårleg nytt, og noko kjedeleg som måtte gjerast. Kjedeleg, i tydinga “mindre hyggeleg”. Då var det godt at det finst slike som meg, som kan spreia litt glede i kvardagen, på ein god måte. 🙂

Vel, kva kan eg seia? Mission accomplished!

Eg fekk nokre gode minner dÃ¥ eg sÃ¥g kva som dukka opp i RSS-lesaren min i dag frÃ¥ waxy.org: Nytt (eller gammalt) om Infocom. Andy Baio har fÃ¥tt tak i arkivet til Infocom, med bl.a. dokument og kjeldekode til alle spela dei laga, utgitte og ikkje utgitte, og det er det sistnemnde som var spennande her. Nemleg den planlagde oppfølgjaren til “Hitchhiker’s Guide to the Galaxy” – “Milliways: The Restaurant at the End of the Universe”.

Ikkje berre var det interessant Ã¥ lesa dokumenta og konversasjonar som foregjekk i firmaet under planleggjinga og diverse problem som oppstod (t.d. at Douglas Adams i kjent stil mista interessa og heldt pÃ¥ med andre ting, og…) men blant kommentarane pÃ¥ innlegget sÃ¥ dukka det opp kjende namn: Utviklarar av spela.

No hadde eg jo sansen for Infocom og spela deira, men eg mÃ¥ innrømma: Hitchhiker fekk eg aldri spelt ferdig… Kanskje eg skulle prøva igjen? Hmmm

No er det vel neppe sÃ¥ aktuelt for dei fleste Ã¥ flytta til Japan for Ã¥ arbeide i kafé, men der borte ser det ut til at ingen nisje er for liten til Ã¥ satsa pÃ¥. SÃ¥ dersom du er mann, likar Ã¥ kle deg i dameklede, og kunne tenkja deg Ã¥ mÃ¥tta vera kledd som dame for Ã¥ jobba…

Lurar pÃ¥ om det hadde vore rÃ¥d Ã¥ gjort noko sÃ¥nt her i landet…?

Reglane for typografi varierer i dei ulike landa, og kva sitatteikn som vert brukt her i landet er ulike dei som vert brukte i WordPress sin standardinnstallasjon. Det kunne difor vera hyggeleg med eit lite innstikk som konverterte fr̴ doble og enkle sitatteikn til dei norske Рog det er akkurat det eg har her: Norquote Рkonverterer til norske sitatteikn. No skal eg ikkje gjera meg flinkare enn eg er, d̴ eg berre har teke innstikket til Kimmo Suominen, finquote, og endra til norske forhold.

Eg har brukt det sjølv i lengre tid (heilt problemfitt) så då eg hadde ei opprydding her i kveld, fann eg ut at eg skulle dela med dykk.

Last ned: Norquote

Eg har ikkje heilt klart for meg kor fingen eigentleg skal vera før me får han ut, sjølv om han i mitt tilfelle har vore der ganske lenge. Men no har eg altså endeleg fått han ut, og oppdatert temaet eg brukar her i bloggen til å ta i bruk widgets. Eg har brukt ein del innstikk som ikkje har vore klare for dette, så det har vore medverkande til at eg ikkje har gjort noko med det, men etter at eg sjekka ein testblogg etter siste WordPress-oppdatering, så la eg merke til at alle så nær som ein av dei funksjonane eg brukte var klare. Då kunne eg ikkje bruka det som unnskulding lengre.

Så då var det berre til å finna fram passande dokumentasjon då, på korleis ting skulle gjerast for å oppgradere temaet mitt. Det var jo lett tilgjengeleg frå widget-menyen i administrasjonspanelet, men det oppdaga eg ikkje før etter eg hadde funne det. Det viste seg at det var svært lett å gjera noko med det. Tida vart brukt til å oppdatere stilarket slik at stilen vart halden. Ikkje så mykje arbeid det heller, faktisk.

Og sÃ¥ det største problemet: Med widgets i funksjon, kva rekkefølgje skulle eg plassera dei i? Kva skulle med og ikkje? Det fÃ¥r eg vel sjÃ¥ meir pÃ¥ etter kvart, òg, men nett no er eg nøgd med at ting ser ut til Ã¥ fungere heilt fint. 🙂

Det er ein del dagar sidan eg sÃ¥g det nemnd først, rundt om pÃ¥ fleire ulike bloggar. Den nye tenesta kalla Muxtape. Namnet og tenesta er inspirert av dei gode gamle kassettane, der ein tok opp melodiar av ulike artistar, laga ein miks ein hadde sans for, som ein sÃ¥ kunne ha som favoritkassett – eller dela med andre.

Muxtape er ein moderne versjon, der internett spelar rolla som kassett. Og på same måte som med ein fysisk kassett, så er det ei grense på kor mange melodiar du får plass til. I muxtape, så er det 12 melodiar som kan streamast.

Sjølvsagt måtte eg prøva sjølv òg, så om du vil, kunne du høyra på min mixtape. Kunne, fordi tenesta er lagt ned.

Det er ei god stund sidan eg har hatt ein musikkvideo her no, er det ikkje? Så, for å bøta på det, her er James: Laid.

Ei soge om ein målstrid. Men, sjølv om målstrid kan vera aldri så spanande, så vil eg innleiia med noko heilt anna, nemleg ei vitjing på Clas Ohlson. Dei har nemleg hatt eit tilbod gåande ei stund no, på ein litt moderne platespelar. Ein som kan spela gode, gamle LP-plater i vinyl. Kan spela CD òg, og har radio, men det som var interessant med dette anlegget er at det kan ta opp til minnekort eller USB minnepinne – konvertere til MP3 frå CD eller vinyl.

Det er det siste som var av interesse for meg, det Ã¥ kunne ta opp frÃ¥ vinyl utan Ã¥ fikla med leidningar og styr frÃ¥ anlegg til PC, slik som eg mÃ¥tte gjera med det gamle anlegget mitt. At drivreima til den platespelaren mÃ¥ skiftast for Ã¥ greia Ã¥ snurra platetallerkenen rundt har nok òg hatt litt Ã¥ seia… Denne moderne platespelaren har dei hatt pÃ¥ Clas Ohlson ei stund no, men det som har halde meg tilbake frÃ¥ Ã¥ kjøpa er at eg ante jo ingenting om kvaliteten. Inkludert kvaliteten pÃ¥ mp3-filene som ville vera resultatet av opptak – ville dei vera sampla med 128 kbps, eller? No fredag tok eg sjansen, sidan ein minnepinne pÃ¥ 1GB følgjer med pÃ¥ kjøpet ved det noverande tilbodet.

Erfaringar? Lyden frå dei medfølgjande høgttalarane er ikkje noko særleg å skryta over, men eg kopla spelaren til anlegget mitt eg, og lyden vart fin. Opptakskvaliteten? Den kan eg variere, frå 32 til 256 kbps. Alt i alt skal eg ikkje klaga.

SÃ¥ nærmar me oss mÃ¥lstriden her. For Ã¥ testa nemnde opptakskvalitet sÃ¥ mÃ¥tte eg jo ta opp noko. Eg fann fram nokre gamle vinyl 45-singlar, som har tilhøyrd opphavet. (Er vel for sÃ¥ vidt deira enno, men dei bryr seg ikkje.) Noko av det eg tok opp dÃ¥, var eit par singlar av Salhuskvintetten. Songen om Pop Ola (NÃ¥r møkki pÃ¥ marki eg spreier) er ei levande skildring av korleis populærmusikken er fordervande pÃ¥ sprÃ¥ket – men nynorskfolket gir seg jo ikkje sÃ¥ lett… 😉

Singelen har hatt eit opphald litt for nær ein omn ein gong i tida, noko som ikkje akkurat har forbetra lyden i starten, men om de greier å oversjå det: Nyt musikken.

Om de har problem med å spela av musikken, eller vil høyra meir, gi frå dykk lyd i kommentarane.

Fredagskveldane sÃ¥ har eg kost meg litt med “Norske talenter” pÃ¥ TV2 eg. Inkludert no sist fredag. Eitt av innslaga som gjekk vidare, var den samiske rapgruppa Duolva Duottar – men ikkje heilt utan krangel og kontrovers. Thomas Giertsen likte nemleg ikkje det han høyrde. Det kunne jo for sÃ¥ vidt vore heilt greitt det, alle har jo ikkje sansen for rap, og alle er heller ikkje talentfulle – men grunnen til det negative her var altsÃ¥ at dei rappa pÃ¥ samisk, og det forstod ikkje herr Giertsen. Slikt blir det jo brÃ¥k av, men Giertsen synest dei to andre var hyklarar – dei hadde jo trykt pÃ¥ knappen sin dei òg, og avbrote framsyninga.

Han har jo eit poeng der. Kvifor avbryta rapparane, om dei hadde lyst å senda dei vidare?

Personleg sÃ¥ har eg ikkje sÃ¥ særleg mykje til overs for rap, vanlegvis, men denne gongen vart eg skuffa dÃ¥ alle tre kryssa lyste raudt pÃ¥ tavla. Eg hadde lyst Ã¥ høyra dei rappa ferdig, eg. At dei rappa pÃ¥ samisk hadde slett ingenting Ã¥ seia. Eller – ingenting negativt, i alle fall. Dei som har sett og høyrd gjennom musikkvideoane eg har her i bloggen, har nok høyrd japansk, koreansk, thailandsk og hebraisk, om eg ikkje hugsar feil. Sjølv fattar eg ikkje bæret av desse sprÃ¥ka, men eg har no sansen for musikken og songen likevel. Personleg har eg enno fleire uforstÃ¥elege tungemÃ¥l i musikksamlinga mi – arabisk, urdu, ungarsk, tjekkisk, fransk og masse meir. Eg er kanskje litt sær sÃ¥nn, men song pÃ¥ sprÃ¥k eg ikkje forstÃ¥r er berre spanande det. Og éin ting er i alle fall sikkert: Talentet til alle dei artistane forsvinn ikkje sjølv om innhaldet i det dei syng om er noko eg ikkje fÃ¥r med meg. SÃ¥ òg med dei samiske rapparane. Eg er glad dei vart sendt vidare.

Berre håpar eg får høyra dei ferdig neste gong.

Dersom nokre mÃ¥tte tru at eg har pikante opplysningar om Temudjin her, sÃ¥ mÃ¥ eg nok skuffa litt. Eg kom berre til Ã¥ tenkja pÃ¥ han fordi eg har sansen for ein del av det japanske. Ingen direkte samanheng med denne mongolske fyrsten – khanen – men det var songen “Koi no dance site” med Morning Musume som fekk meg til Ã¥ assosiere:

Rettnok oppfattar eg korkje “Temudjin” eller “djenghis khan” iteksten der (sjølv om det godt kan gÃ¥ forbi meg) – innhaldet i songen er vel heller stikk motsett av kva han praktiserte – men om det ikkje ringer nokre bjeller, sÃ¥ kan me ta turen til Tyskland og Dschinghis khan:

NÃ¥r det er sagt: Er det nokre som veit om noko mongolsk musikk pÃ¥ nettet? No byrja eg lura pÃ¥ korleis det høyrest ut…